Alzheimerra ikusgai

Ez dizuet ukatuko alzheimerrak beldurtzen nauela. Urteetan gora joatearen ondorioz, hain segur. Erabat txolindutako agureak ikusten ditudanean, neronek ere gisa horretan bukatuko ote dudan pentsatzen dut. Gure etxe azpiko atsoaren bilakabidea izaten dut gogoan. Gure semeek ohi baino zarata handixeagoa egin orduko ate joka agertzen zitzaigun Rottermeier muturbeltza izatetik, txolarrearen moduko izaki ganorabakoa izatera pasatu zen hilabete gutxiren buruan. Horrela bizitzerik merezi al du? Ez norberarengatik bakarrik, baita inguruan sortzen duen nahigabe eta loturarengatik ere. Beheko atsoaren senarrari erruki nion lehen eta erruki diot orain, arrazoiak desberdinak izanik ere.
Alzheimerrak ez du sendabiderik eta gainera gaixotasunaren bilakaera klinikoa aztertzeko ez dago modurik. Alzheimerraren adirazlea garunean pilatzen den plaka amiloidea da. Hau proteina-multzoak da aldi berean. Plaka pertsona bizirik dagoenean ez dago detektatzeko modurik eta hil ondoren bakarrik detekta daiteke. Apirileko Nature Neuroscience aldizkarian publikatuko den lan batean, japoniar zientzialari batzuk ohizko eskanerratze-teknologiak usatuz garun bizietan plaka amiloidea detektatzeko modua egin dutela azaltzen da. Plaka amiloideari eransten zaion konposatu bat diseinatu dute eta konposatu horrek erresonantzia magnetikozko irudietan plaka ikusgai egiten du. Arratoiekin egin dituzte orain arteko frogak. Alabaina, bide luzea dago teknika hau gizakiongan diaganosi-baliabide moduan erabali ahal izateko. Bien bitartean, arratoiak aztertuz eritasunaren bilakaera hobeto ezagutzeko eta botika esperimentalak frogatzeko oso baliagarria izan daiteke aurkikuntza hau.
Ez dezagun esperantza gal, txolintzeko garaia iristen bazaigu, erresonantzia magnetikozko diagnosia eskura izango dugula.