Zaborrak, errausketa eta beste

Diario Vascoren orrialdeetan hika-mikan ibili dira Gipuzkoako makomunitateetako kudeatzaile teknikoak eta Odon Elortza Donostiako alkatea zaborren kudeaketa dela eta. Jakina da, Gipuzkoako bigarren errausketa-planta Donostian kokatzea proposatu zenean, gure alkate jaun txit prestua nola saltatu zen ideia horren kontra. Kokalekua aukeratzeko prozeduraz kexu zen hasieran baina, gero, politiko azti eta abila izanik gure Odon, errausketaren kontrako txanpa hartzea politikoki profitagarria izan daikiokeela susmaturik edo, errausketaren kontrako bihurtu zen diskurtsoa eta biometanizazioaren aldeako zaborrak tratatzeko modu egoki bezala. Alkateak biometanizazioaren diskurtsoan maiz Bartzelona aldeko ekoparkeak eta eredua aipatu izan ditu. Egia esan, errausketaren aurkako diskurtsoan jarraitu beharreko eredutzat jarri izan dituzte askok, ‘bizirik’ plataforma guzti horietako kideek besteak beste.
Mankomunitateko kudeatzaileek eztabaida horretan Bartzelonako ereduari buruz ekologista batzuk eginiko txostena aipatu dute: Crisi ambiental a Catalunya provocada per la deficient gestió dels residus izenekoa hain justu.
Txostena oso adirerazgarria da eta, besteak beste, zaborren kudeaketaren konplexutasuna agerian uzten du. Ez dago makiltxo majikorik! Zaborren eztabaidan entzutzen ari garen batzuen zein besteen diskurtsoan manikeismoa eta bide bakarreko irtenbideak aipatzen dira sarri. Errausketa soila ez irtenbidea, baina ezta ‘minimizatze-berrerabiltze-birziklatze’ hirukotea ere eta ezta biometanizazio eta konpostajea. Zaborrak tratatzeko manera hauen guztien kudeaketa eta oreka zentzuzko baten baitan egongo da irtenbidea. Halaber, irtenbideak ez du zertan berbera izan behar Gipuzkoan, Nafarroan eta Bartzelona. Tokian tokikoa da jasangarritasunaren oinarrietako bat eta hori zaborren kudeaketari ere aplikatu behar zaio. Gipuzkoa bezalako zolu gutxiko herrialde batean, zabortegietan ahalik eta zabor-kopuru txikiena botatzea segurtatuko duen kudeaketa-sistema ezarri beharko da eta horretan epe motz-ertainean errakusketak tokirik ez duela izango pentsatzea errealitatea ikusi nahi ez izatea da. Errausketa horrek ezaugarri hauek izan beharko ditu: ahalik eta txikiena, errefusa-zatia tratatzeko soilik, kudeaketa publikoa, kontrol sozial eta politiko zorrotza eta gardena eta denborazko muga-epe bat.
Ikus dezazkezuenez Migel Anjel Muñagorriren eta bere lankideen jarrerak gogokoago ditut Odonen, Lozanoren eta gainerako ‘bizirik’enenak baino. Alabaina, ‘Urnieta bizirik’ platafomakoekin zorra du Gipuzkoako gizarteak beraien egoskortasunaren faltan ez baitzen, hain segur, zaborrei buruzko eztabaida gure gizartean horrenbeste zabalduko.
Crisi ambiental a Catalunya provocada per la deficient gestió dels residus txostena eskuratzeko googlen eskatu 'Crisi ambiental a Catalunya provocada per la deficient' eta lehen postuan agertuko zaizu PDF dokumentuan. Katalana ulertzeko arazoak badituze, www.internostrum.com helbidean automatikoki itzul dezakezu gaztelania txukun batera.