EICOS (Izarren Hautsa, 00-05-23)

Zientzi komunitatearen eta gizartearen arteko harremanez behin baino gehiagotan mintzatu naiz orrialde hauetan. Halaber, zientzia eta teknologia gure gizarte moderno eta aurreratuaren kulturaren bazterrezinezko osagaiak direla azpimarratu izan dut. Bestetik, kultura horren transmisioan, batez ere zientzia eta teknologia ziztu bizian aurreratzen ari den honetan, masa-komunikabideen betebeharra funtsezkoa da. Izan ere, komunikabideek kontziente izan behar dute jende gehienarentzat zientziaren errealitatea komunikabideek ematen diotena dela. Jendeak ez du zientziaren garapena bere eguneroko esperientziatik edo eskolatik jasotzen, kazetarien hizkera eta irudikeriaren iragaztietan zehar pasata baizik. Beraz, kazetaritza-lan egokiak jendeak zientziari buruzko irudi egokia izan dezan ekarriko du; erabakiak hartu behar dituenean baloratzeko elementuak izatea, halaber.
Jendeak zientziarekin zerikusia duten erabakiak hartu behar ditu etengabe: Barakaldotarra banaiz, zein jarrera hartu behar dut lindanoa tratatzeko plantaren aurrean? Elikagai transgenikoak jango al ditut?…
Zientzi jardunaren gizarteratze egokia egin nahi bada, zentzialarien eta zientzi komunikatzaileen artean topaguneak antolatu behar dira elkarren arteko ezagutza areagotzeko, batzuen eta besteen kezkak eztabaidatzeko, harreman egokiak sortzeko, sinergietan sakontzeko eta desberdintasunetan adostasunak lortzeko…
Horrelako topagune baten partaide izan nintzen hile honen bigarren astean. Europa osoko 11 zientzi komunikatzaile bildu gara Alemaniako Gotingako Max Planck Institutuan EICOS 2000 programaren barnean. Bertako ikertzaileekin batera aritu gara laborategian lanean biologia molekularrari buruzko oinarrizko kontzeptuak geureganatzeko, zientzialariak nola egiten duten lan ikusteko eta haiekin eztabaidan aritzeko. Emaitza eta ondorioak oso positiboak izan dira. Biologia molekularrari buruzko beste ikuspegi batekin etorri naiz, bere onurez eta arriskuez; zientzi komunikazioaz ere beste ideia batzuk entzun ditut eta, aldi berean, gurekin lanean aritu diren zientzialariek gure kezka eta iritziak entzun dituzte. Antzeko topaguneak guztiz beharrezkoak direla komentzitu naiz.